پشت هیچستان

ما حیوان های ناطق کمتر یا با کمی هم تخفیف، هم سطح حیوان ؟

من نشسته ام دست به سینه به انتظار که گفته اند قراااااااااار است...

من که از بر کرده ام تمام حرف ها را

حفظ کرده ام که از پشت زمان مردی می آید

زمانی که گم شده در هیجان زرق و برق و رقص و ضرب و

رنگ سبز و آبی و سرخ و سفید و لجنی و حس زرد تهوع...

توی این دنیای بی کس،کسی هست که بداند؟

 کجای زندگی افتاده ایم ما آدم های انسان نما؟؟؟؟؟؟